Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017

ΕΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΗΜΕΗΛ......ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ



Ονομάζομαι Δ.Κ. και είμαι 50 ετών. Η μητέρα μου πέθανε το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014, αφού προηγουμένως είχε νοσηλευτεί για 2 μήνες περίπου στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου. Είχε διαγνωσθεί αρχικά με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, και ο καρκίνος είχε κάνει μετάσταση σε ζωτικά όργανα του σώματός της σε αυτό το τελευταίο δίμηνο της ζωής της. Είχε επίσης νεφρική ανεπάρκεια το τελευταίο χρονικό διάστημα λόγω του καρκίνου και ήταν χρόνια καρδιοπαθής.
Έναν μήνα πριν πεθάνει, η ελπίδα μου ήταν να γίνει ένα μικρό θαύμα δηλ. να γίνει χειρουργείο, αφαίρεση του όγκου και να παραταθεί ο χρόνος ζωής της, έστω και για λίγο. Να τη χαρώ εγώ και τα αδέλφια μου, να μοιραστούμε στιγμές μαζί της, έστω και λίγες. Χειρουργείο όμως δεν μπορούσε να γίνει γιατί έτσι έκριναν οι γιατροί. Ήταν άλλωστε καρδιοπαθής και σε ηλικία 76 ετών. Και ήδη ήταν αργά είχε κάνει μετάσταση. Κάθε φορά που πήγαινα να τη δω στο Νοσοκομείο στην νεφρολογική κλινική πέρναγα από το μικρό εκκλησάκι του Νοσοκομείου και προσευχόμουν. Έβλεπα τις εικόνες των αγίων και ζητούσα να γίνει ένα μικρό θαύμα. Στις εικόνες των αγίων ξεχώριζα την εικόνα ενός αγίου, που με καθησύχαζε, καθώς έκλαιγα. Μου έλεγε «Δημήτρη δεν θα «φύγει» η μητέρα σου ακόμη…όσο μου το ζητάς». Το όνομα του Αγίου δεν το γνώριζα αλλά την μορφή του την έβλεπα συνέχεια μπροστά μου. Η εικόνα του ήταν μικρή. Αργότερα έμαθα ότι ήταν ο Άγιος Πορφύριος. Δεν είμαι καθόλου θρησκόληπτος και σε όλες τις καταστάσεις  που συνέβαιναν στη ζωή μου τις ερμήνευα πάντοτε με μια αυστηρή λογική, καθόσον είμαι μηχανικός στο επάγγελμα. Η μητέρα μου ήξερα ότι είχε καρκίνο με μεταστάσεις και απορούσα πως ζούσε ακόμη. Οι καθηγητές Ιατρικής της παθολογικής κλινικής άλλωστε μας είχαν πει πως ήταν ένα μικρό θαύμα που ζούσε ακόμη. Στο χρονικό διάστημα των τελευταίων 12 ημερών αυτό συνέβαινε σχεδόν καθημερινά. Προσευχόμουν στο εκκλησάκι του Νοσοκομείου στους Αγίους και η μορφή του Αγίου Πορφυρίου μου χαμογελούσε κάθε μέρα σαν να μου έλεγε πως αν δεν μου πεις εσύ Δημήτρη να «φύγει» δεν «φεύγει»!. Και αυτό ξεπερνούσε την κάθε λογική μου! Έλεγα μέσα μου δεν είναι δυνατόν! Τις τελευταίες ημέρες η μητέρα μου πονούσε υπερβολικά και τις έκαναν ενέσεις μορφίνης. Την Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014, με ενημέρωσαν ότι ήταν στα τελευταία της και έφυγα επειγόντως από τη δουλειά μου για να την προλάβω!  Προσευχήθηκα στο Θεό να την αναπαύσει αφού προηγουμένως τη δει ζωντανή ο αδελφός μου ο Γιώργος, που θα ερχόταν από μακριά. Και όντως έτσι έγινε. Πέθανε την επόμενη μέρα το μεσημέρι αφού την είδε ο αδελφός μου. Περνώντας από το μικρό εκκλησάκι το Σάββατο το πρωί, ο άγιος μου είπε: «Δημήτρη ζήτησες από το Θεό να την αναπαύσει…και αυτό περίμενα από εσένα..»

Την εμπειρία μου αυτή την μοιράζομαι μαζί σας γιατί ήταν τόσο ζωντανή η επικοινωνία μου με τον Άγιο μέσω της προσευχής. Αισθάνθηκα εκείνες τις στιγμές ότι η ορθόδοξη πίστη μας στο Θεό μας οδηγεί σε δρόμους που δεν ερμηνεύονται με καμιά λογική.  Όλα αυτά τα έπνιγα μέσα μου τρία χρόνια γιατί θεωρώ ότι είμαι ανάξιος να τα αναφέρω μιας και είμαι πολύ αμαρτωλός και δεν έχω ενεργή θρησκευτική ζωή. Σήμερα όμως είδα την εικόνα του Αγίου στο Internet και πλημμύρισα από δάκρυα.

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017

Ημερίδα Ο Όσιος Πορφύριος και οι Νέοι 12 1 2016 (Απευθείας Μετάδοση)


ΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ.ΒΡΑΔΥΝΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ. ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2016. ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ..


Ομιλία στον ναό αγ. Δημητρίου: O όσιος Πορφύριος. Ένας άγιος μία πρόταση ζωής


Γέροντας Πορφύριος – Μαρτυρίες γιατρού του γέροντα Μέρος 4


Γέροντας Πορφύριος – Μαρτυρίες γιατρού του γέροντα Μέρος 3


Γέροντας Πορφύριος – Μαρτυρίες γιατρού του γέροντα Μέρος 2


Γέροντας Πορφύριος – Μαρτυρίες γιατρού του γέροντα Μέρος 1